Festiwal Góry Literatury
7–16 lipca 2023

(ur. 1962)

– wybitna pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która w połączeniu z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Najnowszymi książkami Olgi są Empuzjon (2022) oraz Pan Wyrazisty (2023), powieść graficzna stworzona razem z Joanną Concejo.

– poetka i botaniczka. W pracy naukowej bada ruchy roślin, ich mechanikę, aerodynamikę i anatomię. Artystka wideo. Autorka trzech książek poetyckich (Atomy, minimum, Piach) i jednej eseistycznej, Patyki, badyle. Felietonistka „Dwutygodnika”. Mieszka w Wołominie.

fot. HZ

– reporter, pisarz, podcaster. Autor licznych tekstów prasowych, audioseriali i nagradzanych książek reporterskich, m.in.: Grecja. Gorzkie pomarańcze, Gdziekolwiek mnie rzucisz, Nowe życie. Jak Polacy pomogli uchodźcom z Grecji, Zachód słońca na Santorini oraz reportersko-kulinarnej książki Kalimera. Grecka kuchnia radości.

fot. Adam Słowikowski

(ur. 1963 r.) – prozaiczka, krytyczka literacka, publicystka, aktywistka, felietonistka, profesorka literaturoznawstwa, pracuje w Instytucie Literatury i Nowych Mediów w Uniwersytecie Szczecińskim. Członkini Rady Doskonałości Naukowej i Komitetu Nauk o Literaturze  PAN. Jurorka Nike i Poznańskiej Nagrody Literackiej. Autorka esejów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie; Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania; Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj. Zbiorów wierszy: Miłość i 39/41; opowiadań Smaki i dotyki. Powieści: Bambino, Ku słońcu, Na krótko, W powietrzu; Pięćdziesiątka zbioru felietonów Blogotony; książki autobiograficznej Umarł mi. Notatnik żałoby. W 2019 roku ukazała się jej powieść Kroniki oporu i miłości nawiązująca do wydarzeń politycznych ostatnich lat, a w roku 2020 – zbiór szkiców Odmrażanie. Literatura w potrzebie, związany z tematyką akademickiego nauczania pisarstwa oraz pandemii. Najnowszą powieść Późne życie publikuje w jej sześćdziesiąte urodziny wydawnictwo Drzazgi. Tytuł oznacza jednak nie tyle etap w życiu, ile moment, w którym znaleźliśmy się na Ziemi. Felietonistka „Dużego Formatu”.

(ur. 1943 r. w Sankt Valentin) – poeta pokolenia 1968, zwanego przez krytykę literacką Nową Falą. Jeden z prekursorów niezależnego ruchu wydawniczego. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych związany w ruchem opozycji demokratycznej w Polsce. Sygnatariusz Listu 59 (1975). Objęty zakazem druku w 1976–1980; od tego czasu (do 1989) publikował swoje książki tylko w drugim obiegu oraz w wydawnictwach emigracyjnych. Brał udział w pracach redakcyjnych pierwszego polskiego niezależnego kwartalnika literackiego „Zapis”. W latach 1982–1988 współredagował w Poznaniu podziemne pismo członków i sympatyków Solidarności „Obserwator Wielkopolski”. W tym czasie organizował też pokazy malarstwa i grafiki w domowej galerii bez miejsca. Współzałożyciel Wydawnictwa a5 (1988), od 1991 roku redaguje serię poetycką „Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5”. W kwietniu 1998 przeprowadził się z Poznania do Krakowa.

Debiutował w 1968 r. arkuszem poetyckim „Pęd pogoni, pęd ucieczki”, aczkolwiek za właściwy debiut uważa wydany rok później „Akt urodzenia”.

Tłumaczy poetów języka niemieckiego, głównie Nelly Sachs (Rozżarzone zagadki , 2006) i Paula Celana (zredagował dwujęzyczne wydanie Utworów wybranych tego poety, opublikowane w latach 1998, 2003 przez Wydawnictwo Literackie), a także Bertolta Brechta i Rainera Kunze, których wybory wierszy opublikował w Niezależnej Oficynie Wydawniczej NOWA.

Przygotowuje do druku osobistą antologię współczesnej poezji niemieckiego obszaru językowego.

Laureat m.in. niezależnej Nagrody Poetów (1975), Nagrody im. Kościelskich (1976), Nagrody Fundacji Jurzykowskiego (1989) i Nagrody Friedricha Gundolfa (2000). Stypendysta DAAD (Berliner Künstlerprogramm) w Berlinie (1993). Członek-korespondent Akademii Sztuk Pięknych w Monachium i Saskiej Akademii Sztuk w Dreźnie.

Ryszard Krynicki jest laureatem Międzynarodowej Nagrody Poetyckiej in. Zbigniewa Herberta (2015) oraz Nagrody Silesius za całokształt twórczości (2021).

– pisarka, poetka, tłumaczka, wykładowczyni Instytutu Anglistyk i współzałożycielka Centrum Humanistyki środowiskowej na Uniwersytecie Warszawskim, w swojej twórczości wybija na pierwszy plan relacje między ludźmi a pozaludzką przyrodą i podkreśla światotwórczą siłę literatury. Autorka zbiorów opowiadań Poranek Marii (Biuro Literackie, 2010) i Bliskie kraje (Marginesy, 2016), oraz powieści Biała Ofelia (Biuro Literackie, 2013), Nieważkość (Marginesy, 2015, nominacja do nagrody literackiej Nike) i Pod słońcem (Wydawnictwo Literackie, 2020, nominacja do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy i nagrody im. Wiesława Kazaneckiego). Opublikowała sześć tomów wierszy. Za ostatni – Psalmy (Fundacja na rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza, 2017) – otrzymała Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej. Publikuje także eseje i artykuły, jest felietonistką „Przekroju” i „Polityki”.  W 2019 roku ukazał się zredagowany przez nią zbiór wywiadów: Inne możliwości – o poezji ekologii i polityce. Rozmowy z amerykańskimi poetami (WN Katedra, 2019). Jej teksty i przekłady ukazywały się między innymi w „Literaturze na świecie”, „Dwutygodniku”, „Tygodniku Powszechnym” i „Piśmie”. Utwory Julii Fiedorczuk przetłumaczono na ponad 20 języków, w tym walijski, japoński i gruziński. W lipcu ukaże się jej nowa powieść, Dom Oriona (Wydawnictwo Literackie).

fot. Albert Zawada / Wydawnictwo Literackie

(ur. 1982 r.) – pisarz i fotograf. Autor wielu cykli reporterskich oraz książek, m.in. Miedzianka. Historia znikania, Wanna z kolumnadą, 13 pięter, Miasto Archipelag, Źle urodzone. Stypendysta Narodowego Centrum Kultury, Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego i Miasta Stołecznego Warszawy. Nominowany do najważniejszych nagród literackich w Polsce. Jego książki tłumaczone są na angielski, niemiecki, rosyjski, czeski i węgierski, a w przygotowaniu jest także tłumaczenie na chiński. Współpracuje z Instytutem Reportażu w Warszawie, współtwórca festiwalu literackiego MiedziankaFest i Miedzianka po drodze. W marcu 2023 roku nakładem wydawnictwa Karakter ukazała się jego najnowsza książka Mein Gott, jak pięknie.

fot. Adam Lach

 – ilustratorka, artystka wizualna, prezeska Fundacji Kulturoholizm. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Za działalność artystyczną zaangażowaną w obronę równości płci i praw kobiet została wyróżniona nagrodą Okulary Równości 2015, przyznawaną przez Fundację im. I. Jarugi-Nowackiej. Laureatka nagrody „O!lśnienia” roku 2017 w kategorii: sztuka. Wraz z Agnieszką Graff wydała w 2015 r. książkę Memy i grafy. Dżender, kasa i seks, a w ubiegłym roku ukazał się jej komiks Dromaderki, oraz  książka 150 Twarzy Marty Frej. Najbardziej popularne prace to obrazy z podpisami ilustrujące współczesne życie kobiet w Polsce. Prace, które przybrały formę obrazów, były wystawiane w różnych galeriach w całej Polsce.

fot. Marta Lityńska

(ur. 1989) – pisarka, dramaturżka i publicystka. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, Faculdad de Derecho Universidad de Barcelona oraz studiów podyplomowych Uniwersytetu Jagiellońskiego Creative Writing (SLA). Autorka zbioru opowiadań Uprawa roślin południowych metodą Miczurina (wyd. Czarne 2015), nominowanego do Paszportów Polityki, Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii Proza, Nagrody Conrada, finalisty Nagrody Nike oraz laureata Nagrody im. Witolda Gombrowicza za najlepszy debiut książkowy. Zbiór został przełożony na język francuski, węgierski, słowacki, serbski. W przygotowaniu przekład norweski. Na podstawie jednego z opowiadań powstał film krótkometrażowy Maria nie żyje, oraz film pełnometrażowy Przejście (reż. D. Lamparska), który był w finale konkursu Złote Lwy Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni.

W 2015 roku otrzymała Gdyńską Nagrodę Literacką za dramat Feinweinblein (tłumaczony na język angielski, francuski, gruziński oraz rumuński) oraz nagrodę za najlepszy debiut w Konkursie na Wystawienie Sztuki Współczesnej za Sztukę mięsa (realizacja Teatr Śląski w Katowicach, reż. R. Talarczyk). W 2017 roku na podstawie Feinweinblein powstała także sztuka teatru telewizji w cyklu Teatroteka (reż. M. Bednarkiewicz). W 2019 roku ukazał się jej zbiór dramatów pod tym samym tytułem (wyd. Czarne). Od 2015 roku stale współpracuje z polskimi teatrami, m.in. Teatrem Studio, Teatrem Nowym w Warszawie, TR Warszawa, Teatrem Powszechnym w Warszawie, Teatrem im. Słowackiego w Krakowie, Teatrem Żydowskim w Warszawie, Teatrem im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy czy Teatrem Współczesnym w Szczecinie. Stale współpracuje z „Dwutygodnikiem”, miesięcznikiem „Pismo” oraz dwumiesięcznikiem „Książki. Magazyn do czytania”.

– doktor habilitowany nauk prawnych, Dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu SWPS w Warszawie, doradca krajowych i międzynarodowych organizacji pozarządowych. W latach 2015–2021 Rzecznik Praw Obywatelskich. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył również studia LL.M. z zakresu prawa konstytucyjnego porównawczego w Central European University w Budapeszcie. Od lat zaangażowany w działania na rzecz praw człowieka. Współpracował z licznymi organizacjami pozarządowymi, m.in. Fundacją Panoptykon, ClientEarth Polska i Stowarzyszeniem im. prof. Zbigniewa Hołdy. W latach 2010 – 2015 wiceprezes Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Był także członkiem Obywatelskiego Forum Legislacji działającego przy Fundacji Batorego. W latach 2014–2015 członek Rady Dyrektorów Funduszu ONZ na rzecz Ofiar Tortur. Autor wielu publikacji naukowych, w szczególności z zakresu praw człowieka. Felietonista „Gazety Wyborczej” i „Polityki” autor audycji „Prawy Adam” w Newonce Radio.

W 2018 roku został uhonorowany Nagrodą Rafto za obronę praw mniejszości i niezależności sądów w Polsce. Rok później otrzymał też Nagrodę Praworządności (Rule of Law Award), przyznaną przez World Justice Project. W 2020 roku został odznaczony francuskim Orderem Legii Honorowej w randze kawalera. W tym samym roku laureat nagrody specjalnej Korony Równości, przyznawanej przez Kampanię Przeciw Homofobii oraz nagrody Fundacji im. Janiny Paradowskiej i Jerzego Zimowskiego.

(ur. 1968 r.) – pisarz, felietonista, diarysta. Absolwent męskiego liceum katolickiego oraz polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Autor m.in. powieści Nagrobek z lastryko, Trociny, Masakra, Sonnenberg, zbiorów opowiadań, a także trylogii podróżniczo-eseistycznej o Węgrzech: Gulasz z turula, Czardasz z mangalicą i Langosz w jurcie. Napisał także książkę o Edmundzie Niziurskim, by oddać hołd ulubionemu autorowi swojej młodości, dzięki któremu postanowił kiedyś sam zacząć pisać. Ostatnią jego książką jest Dziennik hipopotama, zapis dwuletnich walk z kulturą i sztuką oraz z życiem i bezsensem życia. Przez ponad ćwierć wieku redaktor i recenzent „Gazety Wyborczej”, a także autor felietonów publikowanych w „Dużym Formacie”. Od końca 2020 roku etatowy felietonista tygodnika „Newsweek Polska”. Obecnie pracuje nad opowieścią podróżniczo-historyczną o Normandii i Bretanii. Mieszka w Warszawie.

fot. Mikołaj Starzyński

– dr psychologii klinicznej, psychoterapeutka, specjalistka terapii uzależnień. Autorka książek psychologicznych, w których skupia się mniej na ludzkich problemach, a bardziej na rozwiązaniach.

(ur. 1957 w Warszawie)

– profesor Uniwersytetu Warszawskiego, pracuje w Zakładzie Etyki Instytutu Filozofii UW, zajmuje się historią idei etycznych, etyką stosowaną, filozofią polityczną i problematyką kobiecą. Jest autorką wielu książek, m.in.: „Idea godności w historii i etyce” (1993), „Indywidualizm i jego krytycy. Współczesne spory między liberałami, komunitarianami i feministkami na temat podmiotu, wspólnoty i płci” (2003), „Kobiety i władza” (2009), „Etyka dla myślących (2010)”, „O gender i innych potworach” (2014), „Obcy, inny, wykluczony” (2020). Obecnie pracuje nad książką poświęconą moralności życia publicznego.

– najpopularniejsza autorka powieści kryminalnych w Polsce. Jest autorką serii kryminalnej z Hubertem Meyerem (Sprawa Niny Frank, Tylko martwi nie kłamią, Florystka, Nikt nie musi wiedzieć, Klatka dla niewinnych, Balwierz, Zimna sprawa, Kobieta w walizce, Urodzony morderca), tetralogii z profilerką Saszą Załuską (Pochłaniacz, Okularnik, Lampiony i Czerwony Pająk), a także powieści kryminalnych inspirowanych prawdziwymi zdarzeniami Miłość leczy rany i Miłość czyni dobrym. Pisarka ma w dorobku również dokumenty kryminalne: Polskie morderczynie oraz Zbrodnia niedoskonała i Motyw ukryty napisane wspólnie z Bogdanem Lachem.  Bohaterem nowej serii kryminalnej jest detektyw Jakub Sobieski (O włos, Ze złości, Do cna). Do tej pory książki Katarzyny Bondy sprzedały się w Polsce w nakładzie trzech milionów egzemplarzy. Są wydawane w 17 krajach. Prawa do edycji zagranicznych zakupiły największe wydawnictwa na świecie, m.in. Hodder & Stoughton i Random House. Na podstawie Lampionów powstał serial Żywioły Saszy emitowany przez stację TVN. Prawa do adaptacji książki dokumentalnej Polskie morderczynie zakupiła Nordic Entertainment Group – serial fabularny będzie emitowany w Viaplay w 2023 roku.

fot. Marta Machej

(ur. 1985 r.) – adwokatka i założycielka Kancelarii nad Wisłą, ekofeministka, obrończyni praw zwierząt i przyrody w procesach sądowych, od lat współpracująca z organizacjami pozarządowymi. W 2016 roku doprowadziła do wydania pierwszego w historii wyroku Sądu Najwyższego w sprawie humanitarnej ochrony ryb. Aktualnie zaangażowana jest w sprawy dotyczące m.in. przemocy wobec zwierząt domowych, odstrzału wilków czy naruszania miejsc gawrowania niedźwiedzi. Zajmuje się także ochroną rzek, występując w procesie manipulowania przepływem wody na Wiśle oraz obroną aktywistek i aktywistów antyłowieckich. Autorka publikacji specjalistycznych, w tym książek: Komentarz do ustawy o ochronie zwierząt oraz Prawa zwierząt. Praktyczny przewodnik. Rzeczniczka ds. ochrony zwierząt w Polskim Towarzystwie Etycznym. Wykłada na wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego. Współzałożycielka Szkoły Dobrego Prawa. Autorka „koncepcji prawa wrażliwego”, którą opublikowała w książce Zoopolis. W 2017 r. nagrodzona pierwszym miejscem w rankingu „Rising Stars Prawnicy – Liderzy Jutra”. Prowadzi portal edukacyjny o prawach zwierząt i przyrody Kuszlewicz w imieniu. Fascynuje ją zagadnienie głębokiej relacji ze zwierzętami i przyrodą, w tym żałoby międzygatunkowej.

fot. Bart Staszewski

(ur. 1983 r.) – pisarz, tłumacz z języka angielskiego, amerykanista, politolog. Od 2020 roku prowadzi wspólnie z Łukaszem Pawłowskim Podkast amerykański – jeden z najpopularniejszych podcastów w Polsce. Teksty dotyczące relacji między kulturą popularną a polityką publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Tygodniku Powszechnym” czy „Przekroju”. Współautor (z mężem, Jackiem Dehnelem) cyklu powieści kryminalnych osadzonych w realiach Krakowa z przełomu XIX i XX wieku, publikowanych pod pseudonimem Maryla Szymiczkowa. Mieszka w Berlinie.

fot. Albert Zawada

(ur. 1987)

– poetka, autorka książek „Splendida realta” (WBPiCAK, 2012), „Lucyfer zwycięża” (Ha!art, 2017) i „Gdzie są moje dzieci” (Papierwdole/Katalog press, 2021), współautorka scenariusza do etiudy „Jeśli będziesz długo siedzieć w ciszy, przyjdą do ciebie inne zwierzęta” w reżyserii Jagody Szelc („Erotica 2022”, Netflix, 2020) i jedna z autorek projektu „Nieswojość” (Warstwy, 2019). Mieszka w Sokołowsku.

fot.: Anna GrzelewskaI

(ur. w 1980 r. w Gdańsku) – poeta, prozaik, tłumacz. Wydał m.in. dziesięć tomów poetyckich, przekłady (Larkin, James, Verdins, Fitzgerald, White, Coetzee), pięć powieści (Lala, Saturn, Matka Makryna, Krivoklat, Ale z naszymi umarłymi) i kilka tomów krótszych próz, a wspólnie z mężem, Piotrem Tarczyńskim – serię kryminałów o profesorowej Szczupaczyńskiej (pod pseudonimem Maryla Szymiczkowa). Laureat m.in. Nagrody Kościelskich (2005) i Paszportu Polityki (2006), był pięciokrotnie nominowany do nagrody Nike, trzykrotnie do Angelusa, raz do Nagrody Szymborskiej. Prowadzi bloga www.tajnydetektyw.blogspot.com i portal z kolekcją starej fotografii www.awers-rewers.pl. Mieszka w Berlinie.

(ur. 1980 r.) – psycholog społeczny, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kieruje Centrum Badań nad Uprzedzeniami. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na problematyce mowy nienawiści, uprzedzeń i stereotypów. W 2021 został laureatem nagrody im. Nevitta Sanforda Międzynarodowego Towarzystwa Psychologii Politycznej (ISPP). Pracował w nowojorskiej New School for Social Research (jako stypendysta Fulbrighta), na Uniwersytecie w Jenie (jako stypendysta DAAD) oraz na Uniwersytecie Lipsku. Przez wiele lat był afiliowanym profesorem na University of Delaware. Jego publikacje naukowe ukazywały się m.in. na łamach Nature: Human Behaviour, Memory Studies, Aggressive Behavior i Political Psychology. Pisywał też teksty popularnonaukowe i publicystyczne dla „Washington Post” (Monkey Cage) oraz „Haaretz”.

(ur. 1965)

– prezes zarządu Fundacji im. Stefana Batorego. Zawodowo dziennikarz, publicysta i pisarz, publicysta tygodnika „Polityka”, zajmuje się tematyką cywilizacyjną oraz relacjami między nauką i techniką a polityką, gospodarką, kulturą, życiem społecznym. Autor wielu książek, w tym „Zatrutej studni” nominowanej do Nagrody Literackiej Nike w 2003 roku. W 2020 r. wydał „W Polsce, czyli wszędzie. Rzecz o upadku i przyszłości świata”. Kurator programu „Miasto przyszłości/Laboratorium Wrocław” podczas Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Współorganizator Kongresu Kultury w 2016 r. Wraz z Irkiem Grinem kurator projektu Ex-centrum zainicjowanego przez Olgę Tokarczuk. Wykłada w Collegium Civitas i Graduate School for Social Research Polskiej Akademii Nauk. Członek Polskiego PEN-Clubu. Członek European Council on Foreign Relations. Prowadzi blog „Antymatrix”.

– reporterka, publikowała m.in. w „Dużym Formacie” „Gazety Wyborczej”, „Wysokich Obcasach Extra”, „Newsweeku”, „Kontynentach”, „National Geographic Traveler”. Teksty opublikowane były również w antologiach Swoją drogą, Pytania, których się nie zadaje, Odwaga jest kobietą. Autorka książek Samotność Portugalczyka, Szkielet białego słonia, Skóra. Witamy uchodźców, Zapach trawy. Opowieści o dzieciach hipisów, Minuty. Reportaże o starości, Cztery strony drzewa. Nominowana do nagród: im. Teresy Torańskiej, im. Beaty Pawlak, dwukrotnie do nagrody Radia Wrocław Emocje Kultura.

– doktor, suicydolog, Ekspert Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Sekretarz Zarządu Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, Wykładowca na Wydziale Artes Liberales UW, kierownik projektu „Życie warte jest rozmowy”. Pomysłodawczyni i koordynatorka pierwszej w Polsce platformy edukacyjno-pomocowej dla osób w kryzysie samobójczym i ich bliskich www.zwjr.pl Prace na rzecz łamania społecznego tabu wokół problemu samobójstwa oraz podniesienia świadomości społecznej w tym obszarze rozpoczęła przy okazji pierwszej w Polsce kampanii społecznej dotyczącej zachowań samobójczych we wszystkich grupach wiekowych, której była pomysłodawcą i koordynatorem. Jest również kierownikiem Interdyscyplinarnego Zespołu Profilaktyki Zachowań Samobójczych powstałego przy platformie www.zwjr.pl

Dysertację obroniła z wyróżnieniem w 2019 roku na wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorką książek Samobójstwo w kulturze dzisiejszej. Listy samobójców jako gatunek wypowiedzi i fakt kulturowy oraz wydanej w 2022 roku Życie mimo wszystko. Rozmowy o samobójstwie, a także współredaktorką monografii zbiorowej Autodestrukcja. Sytuacje graniczne we współczesnej kulturze i Nikt nie chce umierać. Autodestrukcja w perspektywie kulturowej, oraz Poradnika dla moderatorów i administratorów serwisów internetowych, a także poradnika Interwencje po śmierci samobójczej – o znaczeniu i potrzebie działań postwencyjnych w szkole oraz poradnika Samouszkodzenia – zrozumieć aby zapobiec. Od 2016 roku na Wydziale Artes Liberales prowadzi zajęcia dotyczące suicydologii. W 2018 roku uzyskała certyfikat suicydologa. Jest członkiem Zespołu Roboczego ds. prewencji samobójstw i depresji przy Radzie ds. Zdrowia Publicznego w Ministerstwie Zdrowia. Uczestniczyła w międzynarodowym grancie E-Life Long Learning in Prevention of Suicide in Europe w programie ERASMUS+. Ma na swoim koncie szereg publikacji naukowych z zakresu suicydologii, a także liczne wystąpienia na konferencjach oraz w mediach.

– filozofka, absolwentka Wydziału Filozofii i Socjologii UW, stypendystka Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Włoskiej i The Kościuszko Foundation, visiting scholar w Princeton University. Wykładowczyni Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Autorka książek Rzemiosło formowania. Luigiego Pareysona estetyka formatywności, Doświadczenie estetyczne i wspólnota spektaklu, tłumaczka tekstów włoskich filozofów (Pareyson, Vattimo, Eugenio Barba i in.). Stała współpracowniczka „Kultury liberalnej”, „Szkła kontaktowego” w TVN24. Prowadzi poranne audycje w Radiu Nowy Świat. W Akademii Sztuk Pięknych prowadzi zajęcia z historii filozofii, estetyki i filozofii kultury z elementami antropologii. Pod jej kierunkiem powstało w tej uczelni kilkadziesiąt znakomitych teoretycznych prac dyplomowych i licencjackich.

(ur. w 1940 r.) – filozof, prawnik, oba kierunki ukończył w UJ, em. profesor filozofii UJ, profesor w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, członek PAN, PAU, Międzynarodowego Instytutu Filozofii w Paryżu, Brazylijskiej Akademii Filozoficznej, Academia Europea, dr hc Uniwersytetu Łódzkiego, laureat Nagrody (zwanej „polskim Noblem”) Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych (2013 r.) Zajmuje się logiką, epistemologią, filozofią prawa i historią filozofii, zwłaszcza polskiej myśli analitycznej. Opublikował 36 (10 w językach obcych) książek i 950 artykułów (425 w językach obcych).   

– pisarka, prawniczka. Autorka opowiadań, dramatów i powieści. Za Mapę (Nisza 2019) i Czarnego hetmana (Nisza 2022) otrzymała kilka prestiżowych nagród. Na Górach Literatury debiutuje powieścią dla młodszych czytelników pt. Srebrny smok (Agora dla dzieci 2023). Przygotowuje kolejną powieść dla dorosłych pt. Balbina (Warstwy, jesień 2023). Mieszka w Krakowie.

fot. Sylwester Sadurski.

(ur. 1966) – pisarz i fotograf, z wykształcenia psycholog. Autor albumów „Dużo kobiet” (2009) i „Auschwitz – co ja tu robię?” (2010). Jego zdjęcia były prezentowane niemal na całym świecie. Wydał zbiory rozmów „Ocaleni z XX wieku” (2012). „Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne” (2014) i „Księga wyjścia” (2018) oraz dwa tomy opowiadań: „Rejwach” (2017), który był nominowany do Nagrody Literackiej Nike i Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus a jego amerykańskie wydanie w przekładzie Seana Gaspera Bye znalazło się w finale National Jewish Book Awards 2022 oraz jest nominowane do The Sami Rohr Prize for Jewish Literature oraz „Poufne” (2020). W 2021 roku zadebiutował jako reżyser filmem dokumentalnym „Dowód tożsamości” wyprodukowanym przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Od lat zajmuje się problematyką i historią polskich Żydów w XX wieku zadając sobie i swoim rozmówcom pytania o to, jak to jest być Żydem w Polsce i co to tak naprawdę znaczy. Od kilku lat prowadzi warsztaty pisania historii osobistych.

fot. Jacek Poremba

– poeta, kompozytor, laureat Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus w 2022 roku. Urodzony 9 czerwca 1971 w Kostrzynie nad Odrą. Autor kilku książek poetycki oraz prozy.

fot. Agnieszka Braun

– pisarz, dziennikarz, szaman, prezes Fundacji Szamanizmu. Inicjator uznania Odry za osobę prawną i powołania Plemienia Odry. Autor takich książek jak Wizje Roślin, czyli pięćdziesiąt roślin leczniczych i jeden grzyb, Przebłysk. Dookoła świata – dookoła siebie, reportażu Świadek i powieści Duchy Jeremiego. Prowadzi kursy podstaw praktyki szamanizmu, Szkołę Szamanizmu, warsztaty odzyskiwania utraconej części siebie, ceremonie ITO – Intuicyjnego Tańca Opowieści oraz ceremonie szamańskie. Autor podcastu „Spokojna Miłość”.

fot. Anita Suchocka

(ur. 1956 r.) – wykłada w Uniwersytecie Warszawskim w Ośrodku Studiów Amerykańskich. Studiował filologię polską w Uniwersytecie Jagiellońskim, filozofię i teologię w Neapolu i w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim. W 1997 roku habilitował się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2002 r. wydał antologię tekstów, Co nas łączy? Dialog z niewierzącymi, w 2006 Religia – schronienie czy więzienie?, w 2008 Obrzeża katolicyzmu, w 2009 r. Catholicism as a Cultural Phenomenon in the Time of Globalization: A Polish Perspective, w 2010 r. Uskrzydlony umysł. Antropologia słowa Waltera Onga, w 2011 Umysł wyzwolony. W poszukiwaniu dojrzałego katolicyzmu, razem z Zygmuntem Baumanem w 2013 O Bogu i człowieku. Rozmowy, i On the World and Ourselves w 2015, Polak katolik? w 2015, razem z Arturem Nowakiem  w 2020 Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła, razem z Zygmuntem Baumanem (pośmiertnie) w 2020 O świecie i sobie samych, razem z Arno Tausch, Global Catholicism, Tolerance and the Open Society. An Empirical Study of the Value Systems of Roman Catholics, 2020,Polak katolik po przejściach (II rozszerzone wydanie Polaka katolika?) razem z Arturem Nowakiem w 2021 Gomora. Władza, strach i pieniądze w polskim Kościele, w 2022 Babilon. Kryminalna historia kościoła. Bada miejsce religii we współczesnej kulturze, interesuje się dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holokaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych.

(ur. 1953) – psycholog, dziennikarz „Gazety Wyborczej” od jej powstania do 2022 roku, oraz innych mediów. Obecnie stały współpracownik „Kultury Liberalnej”. Założyciel (1997) i pierwszy redaktor naczelny żydowskiego miesięcznika „Midrasz”. Współzałożyciel Żydowskiego Uniwersytetu Latającego (1979), NSZZ PNTiO (wrzesień 1980) i Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów (1989). W stanie wojennym, pod pseudonimem Dawid Warszawski, redaktor i dziennikarz podziemnego dwutygodnika KOS, i innych tytułów 2. obiegu.

Wykładał m.in. na Uniwersytecie Hebrajskim, UC Berkeley, Grinnell College. Członek rad m.in. żydowskiego ośrodka akademickiego Paideia (Sztokholm) i międzynarodowego think-tanku Einstein Forum (Poczdam). Założyciel warszawskiego biura Europejskiej Rady Spraw Międzynarodowych, a obecnie jej associate fellow. W latach 2005–2007 reprezentant polskiej społeczności żydowskiej w Radzie Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych.

Współzałożyciel, a obecnie współpracownik Media Development Investment Fund, międzynarodowego funduszu wspierającego prasę niezależną. Z jego ramienia współpracował z niezależnymi mediami m.in. w Rosji, Ukrainie, na Bałkanach, w Afryce i Ameryce Łacińskiej. Członek komitetu przygotowawczego Europejskiej Nagrody Dziennikarskiej. Laureat nagrody Amerykańskiego Stowarzyszenia Prasy Żydowskiej Simon Rockower Award (2018).

Autor ponad dwóch tysięcy artykułów w prasie polskiej i ponad dwustu w międzynarodowej, oraz kilkunastu książek. Książka Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło (Agora 2022) otrzymała nagrody im. Beaty Pawlak oraz Klio. Jego najnowsze książki to Spodnie i tałes (Austeria 2022) oraz Pokój z widokiem na wojnę. Historia Izraela (Agora 2023). Twórca pierwszego polskiego podcastu o Izraelu: „Ziemia zbyt obiecana”.

– filozofka, pisarka, publicystka; związana z redakcją magazynu „Pismo”. Wielokrotnie nominowana do nagrody Grand Press, a także do „Odkryć Empiku”. Autorka książki dla dzieci Mała Księżniczka z jej własnymi ilustracjami, zbioru esejów Pasterze smoków. Rodzice kontra świat i przygodowej książki fantasy dla starszych dzieci Silla. Mama trójki dzieci (Maksa, Matyldy i Klary) i współlokatorka trzech kotów (Lampozdzisława, Piórkomariana i Gumogrzegorza). Lubi wilki, pingwiny, leopardy, pogodę, Narnię, Virginię Woolf, morze i jajka. W wolnym czasie rysuje.

fot. Kinga Kenig

Działalność Tomasza Samojlika skupia się na dwóch głównych nurtach. Za dnia jest on naukowcem, doktorem habilitowanym nauk biologicznych zajmującym się historią przyrodniczą Puszczy Białowieskiej w Instytucie Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk. Nocą zaś pisze i rysuje książki i komiksy, w których stara się połączyć fantastyczne fabuły z dozą wiedzy przyrodniczej, by w ten sposób tłumaczyć specjalistyczną wiedzę naukową na język zrozumiały dla młodszych odbiorców (a przy okazji dobrze się bawić).  Tomasz Samojlik jest też ilustratorem (ilustrował m.in. książki Wojciecha Mikołuszki) oraz autorem scenariuszy i projektów plastycznych do serialu animowanego o żubrze Pompiku oraz pełnometrażowej animacji „Ryjówka przeznaczenia” (produkcja: EGoFILM, Warszawa). Ma na swoim koncie również adaptację komiksu „Ryjówka przeznaczenia” do formatu audio (słuchowisko przygotowane i wydane przez studio Sound Tropez w 2015 roku).

Za swą działalność popularyzatorską, obejmującą publikacje książek (seria o żubrze Pompiku, „Ambaras”, „Tarmosia”, „Bercia i Orson”, „Nauczę cię pływać, moja wyderko”) i komiksów dla dzieci (m.in. „Ryjówka przeznaczenia”, „Ostatni żubr”, „Bartnik Ignat i skarb puszczy”, „Umarły las”), wykłady i warsztaty komiksowe dla młodszej publiczności oraz udział w festiwalach nauki Tomasz Samojlik otrzymał następujące nagrody:

1. Nagroda Prezesa PAN „Złoty Umysł – Mistrz Popularyzacji Wiedzy” 2007.
2. Nagroda im. Artura Rojszczaka przyznana w 2010 roku przez Klub Stypendystów Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. 
3. Nagroda w konkursie Serwisu Nauka w Polsce PAP i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Popularyzator Nauki 2011” przyznana w 2012 roku.
4. Nagroda Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego za 2012 rok w kategorii „najlepszy scenarzysta” za komiks „Ryjówka przeznaczenia” (2013).
5. Świadectwo Otwartego Umysłu w ósmym plebiscycie Gazety Wyborczej „Przystanek młodzi” za wprowadzenie podlaskiego żubra i ryjówki do komiksów (czerwiec 2014).
6. Nagroda Burmistrza Miasta Hajnówka „Quercus” za 2017 rok (styczeń 2018)
7. Nagroda w plebiscycie blogerów Lokomotywa 2018 w kategorii komiks za „Zgubę zębiełków”
8. Podlaska Marka Roku w kategorii „kultura” za 2020 rok dla żubra Pompika.
9. „Żubr Pompik. Tropy na śniegu” w Złotej Dwudziestce książek na 20-lecie kampanii „Cała Polska czyta dzieciom” – maj 2021.
10. Nagroda główna w kategorii książki dla dzieci starszych w Konkursie Świat Przyjazny Dziecku Komitetu Ochrony Praw Dziecka za książkę „Poradnik młodych ratowników Ziemi” – luty 2022.
11. Nagroda główna w kategorii Książki dla Dzieci w wieku 0-7 za serię „Żubr Pompik” w Konkursie Świat Przyjazny Dziecku Komitetu Ochrony Praw Dziecka – luty 2023.

W 2016 roku seria książek o żubrze Pompiku oraz książka „Nauczę cię pływać, moja wyderko”, zaś w 2018 roku książka „Ambaras” znalazły się na Złotej Liście książek polecanych przez Fundację Cała Polska Czyta Dzieciom.

(ur. 1984 w Warszawie) – urodził się i mieszka w Warszawie, gdzie pracuje jako nauczyciel improwizacji kontaktowej. Publikował wiersze w internecie i na papierze. Laureat nagrody publiczności w XXVII Konkursie Bierezina, wygrał też wierszami wodoodporny głośnik uznanej marki. W 2022 roku nakładem wydawnictwa Papier w dole ukazała się jego debiutancka książka pt. aikido. Wokalista punkowego zespołu ułła.

– tłumaczy, organizuje, pisze. Asystentka Olgi Tokarczuk i koordynatorka Fundacji Olgi Tokarczuk. Tłumaczenia, własne teksty i wywiady publikowała w „Twórczości”, „Odrze”, „Nowej Polszy” i na portalu „Rozstaje.Art”. Była tłumaczką szamana syberyjskiego, współpracowała z dokumentalnym Teatrem Na Faktach.

fot. Rafał Komorowski

(ur. 2001 r.) – żyje i studiuje w Warszawie.  W 2022 nakładem Biura Literackiego ukazał się jego poetycki debiut: streszczenie pieśni i już nic z tego nie pamięta. W 2023 wraz z szemranymi kolegami założył pismo „Iglica”, tam znajdziecie jego głowę. Wygrał konkurs wydawnictwa Convivo o „10 poematów elementarnych dla dzieci” Krzysztofa Jaworskiego.

(ur. 1987 r.) – poetka, prozaiczka, psychiatrka i psychoterapeutka. Autorka zbioru opowiadań Czarna ręka, zsiadłe mleko (Filtry, 2022), książki poetyckiej Druga osoba (Biuro Literackie, 2020), scenariusza komiksu o depresji Czarne Fale i monodramu Córcia wystawianego w Teatrze WARSawy. Laureatka laureatka XIII Połowu Poetyckiego, konkursu na Wiersz Doraźny i Pracowni Pierwszej Książki Biura Literackiego w 2019 roku, nominowana do nagrody głównej w XXV OKP im. Jacka Bierezina. Publikowała wiersze, opowiadania oraz komiksy, m.in. w „Wizjach”, „Małym Formacie”, „Kontencie”, „Fabulariach”, „Wakacie”, „Kulturze Liberalnej”, „Przekroju”, Arkuszu 8 „Odry”. Angielskie tłumaczenie wierszy i opowiadań (aut. Mark Tardi) ukazało się w „La Piccioletta Barca – Paraphrasis”, „Jet Fuel Review” i „Another Chicago Magazine”, ukraińskie (aut. Mykola Humeniuk) w „Beztygodniku <<Cerpeń>>”. W 2021 roku nakładem wydawnictwa Toad Press/Veliz Press ukazała się w USA książka Faith in Strangers będąca zbiorem angielskich tłumaczeń jej wierszy. Urodziła się w 1987 roku w Kołobrzegu, mieszka w Warszawie.

(ur. 1983, Kijów) czeska poetka i pisarka pochodzenia ukraińskiego. Zadebiutowała w 2015 r. zbiorem Osip míří na jih (nominacja do nagrody Magnesia Litera, tom ukazał się w polskim przekładzie Zofii Bałdygi i Agaty Firlej nakładem wydawnictwa WBPiCAK w 2022 roku), a w 2019 r. ukazał się jej zbiór Sv. Outdoor. Za swoje wiersze była kilkukrotnie nominowana do nagród literackich. Pracuje jako redaktorka w wydawnictwie, okazjonalnie tłumaczy z języka polskiego, ukraińskiego i rosyjskiego, pisze też opowiadania i eseje. Mieszka w Pradze, wychowała się na Broumovsku. W Polsce jej wiersze były publikowane m.in. w antologii Sąsiadki. 10 poetek czeskich (Warstwy, 2020) oraz w pismach Wizje, Odra oraz Afront.

(ur. 1983 r.) – urodzony w Bytomiu. Poeta i grafik, autor nagrodzonego Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius 2020 tomu Chyba na pewno (Biuro Literackie, 2019), Lorem Ipsum (Biuro Literackie, 2022), wyboru wierszy Mirona Białoszewskiego Z dnia robię noc (Biuro Literackie, 2022), przekładów wierszy Kateriny Michalicyny (Głosy, Fundacja Pogranicze, 2022) oraz Oleny Pryłuckiej (Fundacja Pogranicze, 2023). Publikował w czasopismach i zbiorach literackich i naukowych.

fot. M. Rigamonti

(ur. 1978 r.) – poeta, absolwent kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2002), autor jedenastu książek poetyckich: Blisko coraz dalej (2000), Niebo nad Sosnowcem (2001), Wiersze podejrzane (2003), Sacro casco (2006), Przez judasza (2008), Drugi koniec wszystkiego (2010), W każdym momencie, na przyjście i odejście (2015), Jutro nic dla nas nie ma  (2017), Ucho środkowe (2020), Plejady (2021) oraz Senny ofsajd (2022). W 2022 roku nakładem Biblioteki Śląskiej w Katowicach ukazała się monografia Poetyka ucha. O wierszach Wojciecha Brzoski. W prasie literackiej zadebiutował w 1998 roku. Od tamtej pory regularnie publikował zarówno w polskich, jak i zagranicznych periodykach literackich i kulturalnych, m.in. w: „Twórczości”, „Odrze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, „Przekroju”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Studium”, „Lampie”, „Manuskripte” (Austria), „Ostragehege” (Niemcy), „Cordite Poetry Review” (Australia), „Sodobnost” (Słowenia) oraz w licznych antologiach. Jego wiersze były tłumaczone na angielski, niemiecki, czeski, słowacki, słoweński, serbski, hiszpański i ukraiński. W latach 2003–2005 współredagował Magazyn Literacki „Kursywa”. Był pierwszym laureatem poetyckiej Nagrody Otoczaka, przyznanej za najlepszy tom wierszy wydany w Polsce w 2006 roku.

Jest wokalistą w zespole Brzoska i Gawroński, z którym wydał płyty: Nunatak (2012) oraz Słońce, lupa i mrówki (2015) i Zapominanie (2019). Aktualnie współtworzy też trio Brzoska/Marciniak/Markiewicz, które przekształciło się w Brzoska Kolektyw (płyta Brodzenie  ukazała się w styczniu 2018, a Wpław w 2019). W 2020 roku powołał zespół Piksele, z którym nagrał płytę Martwe. Zawodowo przez 20 lat związany był z więziennictwem. Major Służby Więziennej w stanie spoczynku. Organizator wielu spotkań literackich oraz koncertów. Pomysłodawca adresowanego do osadzonych Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jeana Geneta.Mieszka w Katowicach.

fot. Martin Kusyn

(ur. 1985 r.) – poeta, dramatopisarz, performer, dramaturg. Publikował w „Dialogu”, „Wakacie”, „Wizjach”, „Odrze”, „Stronie Czynnej”, „Dwutygodniku”, „Helikopterze”. Członek Grupy Performatywnej Chłopaki i Stowarzyszenie Pedagogów Teatru. Współtwórca Stołu Powszechnego w Warszawie. Prowadzi zajęcia „Pisanie co wtorek”. Laureat konkursu „Połów” oraz „Pierwsza książka wierszem” Biura Literackiego. Autor książki poetyckiej Komunizm, gówno i może cię kocham.

fot. Oskar Żyndul

– pisarz, menedżer kultury. Autor kilku książek. Twórca i dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Kryminału Wrocław i Bruno Schulz. Festiwal. Wydawca w krakowskim wydawnictwie EMG. W latach 2013 – 2016 kurator literacki Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016, koordynator obchodów Światowej Stolicy Książki UNESCO Wrocław 2016/2017. Juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej ANGELUS (2017-2018). Od 2018 dyrektor Wrocławskiego Domu Literatury, odpowiedzialny m.in. za miejskie nagrody literackie SILESIUS i ANGELUS, Wrocławskie Targi Dobrych Książek, wydawnictwo Warstwy czy program Wrocławia – Miasta Literatury UNESCO. Przewodniczący Rady Fundacji Olgi Tokarczuk.

Fot.: Max Pflegel

– autor wierszy, esejów i dramatów. Ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Opublikował dwie książki: Nice, cosie i duchy (Pewne Wydawnictwo, 2021) i Ekspansja ech (Instytut Mikołowski, 2021). Za tę drugą książkę został wyróżniony w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Artura Fryza oraz nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”. Nominowany do Nagrody WARTO 2022 w kategorii literatura. Finalista Połowu organizowanego przez Biuro Literackie (2019). Publikował w prasie literackich, m.in. w „Akcencie”, „Twórczości”, „Odrze”, „Stonerze Polskim” i „Tlenie literackim”. Obecnie pracuje nad debiutem prozatorskim. 

(ur. 1990 w Legnicy) – studiował nauczanie języka francuskiego, etnologię i antropologię kulturową, filozofię. Robił w życiu wiele rzeczy – pracował w muzeum, w sklepie, marketingu, zajmował się edukacją ekologiczną. Czterokrotnie nominowany do nagrody głównej w konkursie im. Jacka Bierezina, w 2013 roku laureat nagrody publiczności w tymże. Wydał książki z wierszami Najmniejsze przeboje z Tristan da Cunha (Łódź, 2016) oraz Pieśni (nagroda główna w konkursie Nowy Dokument Tekstowy, Łódź/Kraków, 2020), publikował m.in. w „Arteriach”, „Cegle”, „artPapierze”, „Stonerze Polskim”. Za „Najmniejsze przeboje” otrzymał III Nagrodę na XIII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Artura Fryza 2017 na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2016 oraz był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2017 w kategorii debiut roku. Za projekt powieści Ćwirowidło dostał nagrodę główną w konkursie Proza Nieobca. Pisał o muzyce na screenagers.pl, pisze na swoim fanpage’u Nieskończona Studnia Potencjału, gdzie również czasami tworzy miksy. W Radiu Kapitał prowadzi audycję „Świergoty”. Jako volkhvy nagrał epki a mournful rhapsody in memory of cat (wydanie własne, 2012) oraz Death is death (wydanie własne, 2012), jako Efrēm wydał płytę Foli (Audile Snow, 2015). Ptasiarz, mikol, zbieracz kamieni. Lubi nudne sporty i muzykę ambient.

(ur. 1977 r.) – poeta, felietonista, recenzent. Wydał sześć zbiorów wierszy. Ostatnio Martwe i Ozdobne, Instytut Mikołowski, Mikołów 2022. Prowadzi bloga o książkach Księgozbiry. Pisuje recenzje książkowe do „Gazety Wyborczej”. Teksty recenzenckie publikował również w „Newsweeku”.

(ur. 1988 r.) – autorka wierszy i opowiadań. Na początku 2023 roku ukazał się jej debiut poetycki ruń. Publikowała w antologiach i czasopismach („Pismo”, „Fabularie”, „Kontent”, „Wizje”). Laureatka projektu „Pracownia Pierwszej Książki” Biura Literackiego oraz konkursu na opowiadanie Festiwalu Góry Literatury 2021. Z wykształcenia iberystka.

fot. Maksymilian Rigamonti

(ur. 1986 roku w Częstochowie) – wychowana pomiędzy lasem a rzeką. Od czasu studiów mieszka w Krakowie. Prawniczka. pracuje nad rozprawą doktorską poświęconą autonomii pacjenta. Poetka. autorka dwóch tomów poetyckich: (wejście w las), Kontent 2019 i (miejsca ich jesiony), Biuro Literackie 2022. Fotografka. jej myśli i dłonie zajmuje najmocniej fotografia otworkowa. Uczestniczka Programu Mentorskiego Sputnik Photos 2022/2023. Ratowniczka kwalifikowanej pierwszej pomocy. Dotyka ją świat światło ziemia.

fot. Tomasz Jakub Motyka

– urodzona w Gliwicach, obecnie mieszka we Wrocławiu. Zawodowo związana z branżą PR.

(ur. 1987 w Warszawie) – autorka książek poetyckich Passe-partout (Warszawa 2006), Współgłoski ( Nowa Ruda 2010), Kto kupi tak małe kraje (Warszawa 2017) oraz Klimat kontynentalny (Poznań 2021). Absolwentka Instytutu Slawistyki Zachodniej i Południowej UW. Tłumaczka najnowszej poezji czeskiej i słowackiej. Autorka antologii poezji kobiet Sąsiadki. 10 poetek czeskich (2020) oraz Sąsiadki. 10 poetek słowackich (2022). Za działalność translatorską uhonorowana  Nagrodą Literatury na Świecie w kategorii „Młoda twarz” (2021). Mieszka w Pradze.

fot. Jan M. Heller

(ur. 1982 r.) – kulturoznawczyni, pracownica muzeum, radykalna feministka i bardzo radykalna działkowiczka. Prowadzi książkowy fanpage Kurzojady. Jako recenzentka współpracuje z magazynem „Książki”, Empikiem oraz wydawnictwami – Czarne i Filtry.

(ur. 1979 r. w Warszawie) – doktor nauk humanistycznych. Z wykształcenia kulturoznawczyni, absolwentka Gender Studies na UW. Pisarka, publicystka, działaczka społeczna i promotorka czytelnictwa. Członkini Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Unia Literacka. Kuratorka festiwali i inicjatyw literackich (Międzynarodowy Festiwal Literacki Apostrof, Kawiarnia Literacka OFF Festival, dyskusje i spotkania autorskie). Była wykładowczynią w Instytucie Kultury Polskiej UW oraz w szkole pisania Maszyna do Pisania. Felietonistka „Polityki”, „Pani”, „Wysokich Obcasów”, „Gazety Stołecznej” i wielu portali internetowych. Współprowadziła programy literackie „Cappuccino z książką” i „Zapomniani – odzyskani” w TVP Kultura oraz „Barłóg literacki”. Jej teksty ukazały się w książkach zbiorowych oraz w wielu katalogach do wystaw sztuki współczesnej i programach teatralnych (między innymi Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Galeria Bunkier Sztuki, Muzeum Nobla w Sztokholmie). Publikuje gościnnie na łamach prasy polskiej i zagranicznej. Jej teksty naukowe znalazły się w ponad 20 opracowaniach i książkach zbiorowych. Stypendystka Homines Urbani 2008, Instytutu Books from Lithuania 2009, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2010, Miasta Stołecznego Warszawy 2010, Instytutu Goethego 2010. Laureatka nagród literackich i społecznych. Zasiada między innymi w Kapitule Nagrody im. Olgi Rok, Kapitule Obywatelskiej Naukowych Nagród „Polityki” oraz w Radzie Funduszu Feministycznego. Wokalistka punkowego zespołu Zimny Maj. Prowadzi podcast Radio Sylwia i Elgiebete TV.

– adiunktka na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka książek naukowych Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida (2012) oraz Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda (2017), a także tomów prozatorskich Elizje (2017), po drugiej stronie siebie (2019), Strefa zgniotu (2022) i książki eseistycznej Idiomy(2023). Współredaktorka antologii poezji najnowszej Poeci i poetki przekraczają granice (2011), redaktorka wyborów poezji mniej współczesnej (m.in. Cypriana Norwida, Anny Świrszczyńskiej, Henryki Łazowertówny). Felietonistka „Tygodnika Powszechnego”, członkini kapituły Nagrody Literackiej Gdynia.

fot. Mirosław Kaźmierczak

(ur. 1960 w Nowej Rudzie)

– poeta, prozaik, krytyk literacki, autor sztuk teatralnych. Założyciel Noworudzkiego Klubu Literackiego „Ogma”. Laureat nagrody im. Marka Jodłowskiego (1994), nagrody im. Barbary Sadowskiej (1997), nagrody im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999). Nominowany do Nagrody Literackiej Nike za zbiór krytyk literackich „Rozproszone głosy. Notatki krytyka” (2007). Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Karol Maliszewski jest autorem nazwy festiwalu Góry Literatury i jego ojcem-założycielem.

fot.: Joanna Maliszewska

– literaturoznawczyni, publicystka, kuratorka, poetka. Publikowała między innymi na łamach „Gazety Wyborczej”, „Nowego Obywatela” i „Vogue”. Współpracuje z „Krytyką Polityczną”. Jako kuratorka Galerii Dobro w Olsztynie zorganizowała ponad 20 wystaw. W 2021 roku nakładem wydawnictwa papierwdole ukazała się jej debiutancka książka poetycka pod tytułem 112 za którą została nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia i wyróżniona w konkursie na najlepszy debiut roku 2022 – Złoty Środek Poezji. Wiersze publikowała między innymi w magazynie „Łałok”, „Stronie Czynnej” i „Dwutygodniku”.

– autorka bloga Zwierz Popkulturalny. Socjolożka, dziennikarka i blogerka. Na blogu zajmuje się krytyką popkultury. Prowadzi też podcasty: „ZVZ” o społeczeństwie i kulturze, „Czytu Czytu” o literaturze, a także „Wtem, piosenka” o filmowych musicalach. Autorka książek min. „Oscary. Sekrety największej nagrody filmowej” i „Seriale. Do następnego odcinka”.

– twórczyni internetowa, tłumaczka audiowizualna. W internecie tworzy pod nazwą Catus Geekus, a w swoich social mediach zajmuje się mówieniem o tłumaczeniach, popkulturze, literaturze popularnej i obserwacją rynku wydawniczego. Współprowadzi podcast literacki „Czytu Czytu”. Niegdyś youtuberka, dziś instagramerka, udostępnia treści również na TikToku oraz okazjonalnie publikuje teksty w „Krytyce Politycznej”.

vel P.S. HERYTIERA (ur. 2001 r.) – autorka książek z kategorii New Adult. Zaczęła publikować swoje utwory w 2016 roku na platformie Wattpad, posługując się pseudonimami „Pizgacz” oraz P.S. Herytiera. Na Wattpadzie jako pierwsza w Polsce zebrała ponad 115 tysięcy obserwujących. Jeszcze przed maturą podpisała z wydawnictwem beYA umowę na wydanie trylogii HELL. Jej pierwszą częścią jest Start a Fire. Runda pierwsza, która osiągnęła 15 milionów odsłon na Wattpadzie. W 2023 roku za Start a Fire. Runda pierwsza Katarzyna Barlińska otrzymała nagrodę Bestseller Empiku w kategorii Young Adult. Autorka pochodzi z Chełma, aktualnie mieszka w Warszawie. Jest zakochana w swoim psie i we Wrocławiu.

– absolwentka Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach wyjechała do Hiszpanii. Tam powstał pierwszy tom serii Rodzina Monet. Przesiadywanie z laptopem, czarną kawą i czekoladowym croissantem w jednej z barcelońskich kawiarni stało się wtedy jej rytuałem. Pisanie kontynuowała w Wiedniu, który niedawno zamieniła na Warszawę. Weronika została nominowana do Bestsellerów Empiku 2022 o  zdobyła tytuł „Pisarki Roku”. Jej debiutancka książka Rodzina Monet. Skarb wygrała w plebiscycie Lubimy Czytać na Książkę Roku 2022 (kategoria literatura młodzieżowa). Uwielbia podróże, wymiany kulturowo-językowe i kuchnię wegetariańską.

Fot. Rafał Maslow

– skończyła filologię angielską na jednej z poznańskich uczelni. Kocha języki obce prawie tak bardzo, jak książki i swoje koty. Wydawania książek nigdy nie było w jej planach. Nie było w nich nawet pisania, bo chociaż książki kocha od dziecka, nawet nie podejrzewała, że potrafiłaby sama jakąś napisać. Teraz to pasja, bez której nie wyobraża sobie życia, i jedna z nielicznych, która nie padła ofiarą jej słomianego zapału. Inspirację znajduje wszędzie, ale jej głównym źródłem zawsze będzie dla niej muzyka.

– dziennikarz, wydawca i kurator. Redaktor naczelny polskiej edycji „Le Monde diplomatique” oraz serii książkowych: Biblioteki „Le Monde diplomatique” i Biblioteki alternatyw ekonomicznych. W wydawnictwie RM jest redaktorem merytorycznym serii Ludowa historia Polski. Publikował m.in. w  „Wiadomościach Kulturalnych”, „Trybunie”, „Przekroju”, „Piśmie”, „Dwutygodniku” „Guardianie”, „Aspen Review” i „Freitagu”. Jest m.in. autorem książek Opium globalizacji (2004), Witajcie w cięższych czasach (2020) i Gra w rasy (2021), redaktorem i współautorem książek Koniec Europy jaką znamy (2013), Dyktatura długu (2016), Realny kapitalizm. Wokół teorii kapitału monopolistycznego (2018), Pandemia kapitalizmu (2021), Ekonomie przyszłości (2021). Kurator cykli „Ekonomie przyszłości” w Biennale Warszawa, „Ludowa Historia Polski” w Strefie Wolnocłowej, „Historie ludzi bez historii” w Teatrze Ósmego Dnia oraz „Więcej światła!” w ramach tegorocznej edycji Międzynarodowego Festiwalu Konfrontacje Teatralne w Lublinie.

fot. Jakub Szafrański

(ur. 1988 w Radomiu) – z zawodu kierowniczka, z wykształcenia humanistka, z pochodzenia proletariuszka. W dzieciństwie lubiła grać w piłkę (jako napastniczka), oglądać Króla Lwa i chodzić do kościoła. W dorosłym życiu lubi spać, oglądać stare filmy i słuchać soulu z lat 60. Laureatka III edycji Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO. Felietonistka magazynu „Replika”. Autorka powieści Nie wszyscy pójdziemy do raju wydanej przez Drzazgi w 2022 roku.

(ur. 1957 w Radomiu)

– pisarz, tłumacz, działacz Solidarności, więziony w latach 1982–1984. Po uwolnieniu wyemigrował do Szwecji. Doświadczenia emigracyjne były tematem jego debiutanckiej powieści pt. „Schwedenkräuter” (1995). Trzykrotnie zdobył nominację do Nagrody Literackiej Nike: w 1997 roku za opowiadające o działalności opozycyjnej „Szkice historyczne”, w 2000 roku za zbiór opowiadań „Na lądach i morzach” oraz w 2007 za „Powrót Aleksandra”, opowieść o powrocie emigranta do kraju. Ostatni tytuł przyniósł mu również Nagrodę im. Andrzeja Kijowskiego. W 2015 otrzymał Poznańską Nagrodę Literacką im. Adama Mickiewicza. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wykładał w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

fot.: Tomasz Leśniowski

– pracuje w Instytucie Kulturoznawstwa UWr, zajmuje się sprawczością literatury, jej wpływem na kulturę: sposoby życia oraz przestrzeń. Prowadzi badania w Hiszpanii oraz w krajach Ameryki Południowej, głównie w Chile. Autorka książek Długi cień Don Kichota oraz Sensy błądzenia. La Mancha i jej peryferie, zrealizowała też film dokumentalny Błędne mapy. Od kilku lat zajmuje się działalnością „Szkoły z Valparaíso”, która łączy architekturę z poezją, dekolonizacją i wyprawami w głąb kontynentu południowoamerykańskiego (w przygotowaniu jest jej książka Ruch Amereidy). Wrocławianka.

– dziennikarz, w latach 2000–2016 związany z Programem III Polskiego Radia, a od 2020 z Radiem Nowy Świat. Twórca i gospodarz audycji Czytał. Michał Nogaś w Radio Nowy Świat. Współpracuje również z Gazetą Wyborczą. Autor książki „Z niejednej półki, zbioru rozmów z pisarkami i pisarzami z całego świata”.

Fot.: Max Pflegel

(ur. 1992) – krytyczka literacka, dziennikarka związana z Onet Kultura. Absolwentka komparatystyki i krytyki literackiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Członkini „zielonej” redakcji Onetu koordynującej projekt #NiechZyjePlaneta. W pracy dziennikarskiej podejmuje tematykę kulturalną oraz polityczno-społeczną. W przeszłości związana z kwartalnikiem „MULTImedia”.

– poeta, eseista, redaktor, dziennikarz, dyrektor Domu Literatury w Łodzi. Ostatnio opublikował książki poetyckie śnieg (Warstwy 2022) i Skontrum. Wybór wierszy 2003–2023 (WBPiCAK 2023) oraz książkę eseistyczno-reporterską Rzeki, których nie ma (Czarne 2023).

– jest dziennikarką i wielokrotnie nagradzaną reżyserką filmów dokumentalnych, specjalizującą się w filmach przełomowych i mocno przemawiających do odbiorcy. Urodziła się i wychowała w Polsce, ale większość swojego życia zawodowego spędziła w Wielkiej Brytanii, pracując dla telewizji BBC. Ewa podróżowała i pracowała w wielu krajach na świecie, gdzie zrealizowała dokumenty śledcze, polityczne i programy poruszające kwestie społeczne. Jej filmy ujawniły nowe informacje o kwestiach takich jak korupcja w Rosji Borysa Jelcyna, tajne więzienia w Korei Północnej, wojna domowa w Kolumbii czy tajny i nielegalny program CIA ekstradycji w trybie nadzwyczajnym osób podejrzanych o terroryzm. Dokumenty Ewy Ewart opowiadają o najbardziej pamiętnych wydarzeniach, jak tragedia w Biesłanie – film zrealizowany na pierwsza rocznicę ataku terrorystycznego, w wyniku którego zginęło ponad 170 dzieci. W kolejnym dokumencie, pięć lat później, Ewa skupiła się na traumie jaką wciąż odczuwały dzieci, które przeżyły nieludzki zamach. Od kilku lat Ewa Ewart jest prezenterką pasma filmów dokumentalnych o tematyce zagranicznej w TVN24 i TVN24Bis, komercyjnej stacji telewizyjnej w Polsce, należącej do Amerykanów. Ewart jest także mówcą motywacyjnym dla różnych grup odbiorczych, z którymi dzieli się swoim doświadczeniami, opisanymi w książce „Widziałam”. Ewa biegle włada rosyjskim, hiszpańskim, polskim oraz angielskim.

– socjolog i historyk idei, pracuje w Pracowni Badań nad Historią i Tożsamościami LGBT+ w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. Współorganizator konkursu na pamiętniki osób LGBT+ ogłoszonego przez Pracownię w 2020 r. wspólnie z Fundacją im. Heinricha Bölla w Warszawie.

(ur. w 1993 roku w Lubinie) – z zawodu controller finansowy, ale gdy wyłącza laptopa oddaje się swojej największej pasji – książkom. Od roku z pasją i zaangażowaniem prowadzi profil na Instagramie (@z_ksiazka_po_mojemu), gdzie dzieli się swoimi przemyśleniami na temat książek i zachęca innych do sięgania po tytuły warte poznania. Jest autorem tekstu Ten sam, który znalazł się w zbiorze pamiętników osób LGBT+ Cała siła jaką czerpię na życie wydanego nakładem wydawnictwa Karakter. Gdy nie czyta lub nie buszuje po książkowych zapowiedziach wydawniczych wytrwale pracuje wraz z partnerem nad wykończeniem wymarzonego domu.

(ur. 1972 w Krakowie)

– prof. UJ. Urodził się w 1972 roku w Krakowie i nadal tam mieszka. Był sekretarzem Wisławy Szymborskiej, teraz prowadzi jej Fundację. Pracuje na Wydziale Polonistyki UJ, gdzie prowadzi zajęcia z teorii literatury, teorii przekładu i creative writing. Specjalizuje się w retoryce. Bywa tłumaczem z języka angielskiego, zdarza mu się pisywać książki dla dzieci i dorosłych oraz układać wierszyki czy teksty piosenek. Pisuje felietony o książkach i języku. Członek Rady Języka Polskiego PAN i Polskiego PEN Clubu.

fot.: Edyta Dufaj

(ur. w 1974 r.) – adwokat, publicysta i pisarz, m.in. autor besselerowych  Babilonu. Kryminalnej historii kościoła oraz Gomory. Napisał też Kroniki opętanej, powieści, w której przedstawił motywowaną faktami historię nastolatki molestowanej przez egzorcystów. Współautor podcastu „Kryminalna historia kościoła” nagrodzonego bestsellerem Empiku za 2022 rok. Od 2021 roku na kanale sekielski brothers studio prowadzi autorski podcast „Wysłuchanie”.

– pisarka, ekofeministka, kulturoznawczyni, aktywistka. W swoich ksiażkach i tekstach zajmuje się głównie tematami związanymi z osobami dyskryminowanymi – w tym z mniejszościami, z głównym uwzględnieniem osób z niepełnosprawnościami. Ekofeminizm i niepełnsprawność to główne wątki, którym poświęca uwagę. W swojej pierwszej książce „Łebki od Szpilki” Szpila opowiadała o niepełnosprawnych córkach, w drugiej o Polakach z uwzględnieniem i ujęciem w oryginalny sposób problemu antysemityzmu, rasizmu i homofobii oraz LGBTQ, w trzeciej zaś – „Heksach” o dyskryminacji kobiet i paleniu ich na stosach w procesach o czarostwo. Pisarka traktuje swoje książki jak projekty społeczno-polityczno-kulturowe, uważając pisanie książek dla samego czytania za anachroniczne i niestosowne w świecie, któremu grozi katastrofa klimatyczna i w którym dochodzi do ludobójstwa na różnym tle, także tym mniejszościowym.

fot. Kinga Karpati&Daniel Zarewicz

– certyfikowana suicydolożka, konsultantka i interwentka kryzysowa, nauczycielka, specjalistka na platformie www.zwjr.pl. Ukończyła studia podyplomowe Poradnictwo Psychologiczne i Interwencja Kryzysowa, kurs „Otwarty Dialog i rozwój sieci społecznych w sytuacji kryzysu psychicznego”, szkolenie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach II stopnia. Jest członkinią Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskie Towarzystwo Suicydologiczne, Zespołu Roboczego ds. prewencji samobójstw i depresji przy Radzie ds. Zdrowia Publicznego, a także ekspertką Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

– działaczka na rzecz praw człowieka, animatorka społeczna, prezeska lubelskiego stowarzyszenia Homo Faber. Od 2009 roku zajmuje się wpływem migracji na społeczność lokalną, obecnie prowadzi działania programujące politykę integracyjną na poziomie miasta. W 2021 roku była jedną z założycielek Grupy Granica działającej na polsko-białoruskiej granicy. 24 lutego 2022 roku współtworzyła Lubelski Społeczny Komitet Pomocy Ukrainie – międzysektorową platformę pomocy humanitarnej. Pisze doktorat o ukraińskiej migracji w Polsce po 2014 roku.

– radca prawny, profesor Uniwersytetu w Białymstoku, autor kilkunastu książek z zakresu prawa cywilnego, spadkowego, rolnego, z których część stała się bestsellerami prawniczymi. Twórca projektu ustawy o uznaniu rzeki Odry za osobę prawną.

– kulturoznawca, historyk, teoretyk i krytyk sztuki, kurator wystaw. Interesują go globalne i lokalne wymiary spółczesności. Zajmuje się między innymi pamięcią zbiorową i tożsamością, a także związkami między organizacją przestrzeni, architekturą i sztuką a konfliktami społecznymi, politycznymi i ekonomicznymi. Pracuje w Uniwersytecie Wrocławskim i Uniwersytecie SWPS.

– jest pisarką i historyczką sztuki. Autorka ponad 20 książek: opowiadań, mistyfikacji literackich, reportaży z podróży, esejów o surrealizmie, baśni dla dzieci. Jej książki tłumaczone były na francuski, angielski, niemiecki, hiszpański, słowacki, japoński i koreański.

fot. Murphy Chang

– literaturoznawczyni, profesorka Uniwersytetu Rzeszowskiego, krytyczka literacka, krytyczka sztuki, redaktorka naczelna kwartalnika literacko-artystycznego „Fraza”, członkini Komitetu Nauk o Literaturze PAN, przewodnicząca jury Konkursu na recenzję literacką im. Tymoteusza Karpowicza. Pomysłodawczyni i redaktorka pierwszych monografii zbiorowych o twórczości Janusza Szubera (2008), Olgi Tokarczuk (2013), Andrzeja Stasiuka (2018) i Tomasza Różyckiego (2019). Laureatka Nagrody Fundacji W. i N. Turzańskich (Toronto 2006). Mieszka w Rzeszowie i Jedlinie-Zdroju.

Fot.: Agnieszka Bekalarczyk 

– polonistka, trenerka antydyskryminacyjna, aktywistka. Ukończyła Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obecnie pełni funkcję Pełnomocniczki Prezydenta Wrocławia ds. Równego Traktowania, jest też współprzewodniczącą Wrocławskiej Rady ds. Równego Traktowania oraz członkinią Wrocławskiej Rady Kobiet. Od ponad 10 lat zaangażowana społecznie na rzecz kobiet, osób LGBT+, osób z niepełnosprawnościami. Założycielka Stowarzyszenia Kultura Równości - organizatora Wrocławskich Marszów Równości i centrum społeczności LGBT+, w którym koordynowała wieloletnie projekty w obszarze praw człowieka, zajmowała się edukacją równościową i rzecznictwem. Ma doświadczenie pracy w publicznym liceum, instytucjach kultury i sektorze pozarządowym.

jeden z najpopularniejszych głosów radiowych w Polsce. Studiował wiele kierunków, od filologii polskiej, przez dziennikarstwo po politologię z komunikacją społeczną. Poza radiem pasjonuje się fotografią i górami i te pasje dzielnie stara się łączyć. Relaksuje się przy dobrej muzyce i dobrej książce, szczególnie przy literaturze pięknej. Pierwsze kroki stawiał w regionalnym radiu BRW w Wałbrzychu, pracował również w regionalnych oddziałach popularnych stacji: Złote Przeboje, Blue FM Kraków. W międzyczasie pisał felietony i artykuły do portali i pism branżowych: muzycznych  i związanych z szeroko rozumianą kulturą. Następnie trafił do RMF Maxxx, gdzie po 6 latach jego praca została doceniona i zauważona, dzięki czemu objął programy o największej słuchalności w radiu RMF FM. Od trzech lat prowadzi popularne audycje w ogólnopolskim Radiu ZET.

– literaturoznawczyni, pracuje na Wydziale Polonistyki UJ, redaktorka „Tekstów Drugich”, autorka książek: Jaremianka. Biografia (2019), Afektywny modernizm (2017), Klub Auschwitz i inne kluby. Rwane opowieści przeżywców (2016, 2021), Kobiety na drodze. Doświadczenie przestrzeni publicznej w literaturze przełomu XIX i XX wieku (2013). Redagowała m.in. tomy: Maria Jarema: wymyślić sztukę na nowo i Świadek: jak się staje, czym jest?. Laureatka m.in. Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”, Nagrody Literackiej „Gryfia”, Nagrody Newsweeka imienia Teresy Torańskiej, Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej START, Nagrody imienia Adama Włodka, Nagrody Naukowej „Polityki”, stypendiów MNiSW i MKiDN, programów NCN i NPRH, Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO, Stypendium Twórczego Miasta Gdańska; finalistka Nagrody Literackiej „Nike”.

fot. Jakub Włodek

– artystka, kuratorka, wykładowczyni, pisarka, pełnomocniczka rektora Politechniki Wrocławskiej, ds. przeciwdziałania dyskryminacji. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. W sztuce wypowiada się poprzez abstrakcję, jej twórczość to połączenie zgeometryzowanych przestrzeni, symboli, światła i odniesień do współczesnego świata. Opisuje współczesność, porusza tematy związane z sytuacją mniejszości społecznych, grup wykluczonych, kobiet. Należy do grupy Międzynarodowych Artystów Posługujących się Językiem Geometrii. Działa na rzecz równości i praw człowieka. W 2022 nagrodzona przez Société Académique Arts-Sciences-Lettres w Paryżu Srebrnym Medalem Sztuki, Nauki i Literatury za osiągnięcia artystyczne.

– zawodowo zajmuje się szeroko pojętą filozofią, oraz dźwiękiem. Jest dziennikarką, pisze książki z pogranicza gatunków (osiem wydanych, reszta czeka na „swój czas”), tworzy i publikuje też piosenki. Czasem wykłada na uczelniach, czasem prowadzi warsztaty; nieustannie łączy nieoczywiste nauki o myśli ludzkiej z oczywistymi ścieżkami dedukcyjnymi. Tworzy offowy kanał podkastowy „Dziennik Zmian”, w międzyczasie moderuje spotkania z artystami, pisarzami, podróżnikami, a najbardziej regularnie – prowadzi muzyczne programy w Polskim Radiu Białystok, felietonowo zaś współpracuje z internetowym Radiem Danielka, oraz Radiem Klang. Więcej: www.milkamalzahn.pl

(ur. w 1978 r. w Przemyślu) – autor pamiętników Homomąż opublikowanych w zbiorze Cała siła, jaką czerpię na życie. Współzałożyciel samopomocowej grupy wsparcia GAMMA w Lambda Warszawa, dedykowanej osobom LGBTI+ będącym w związkach czy małżeństwach z osobami heteronormatywnymi. Dyplomata, obecnie pracuje w Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych w Brukseli, gdzie zajmuje się relacjami UE-Azja.

– autorka i dziennikarka specjalizująca się w tematyce miesiączki, obrazu ciała, seksualności i tabu związanego z cielesnością. Edukatorka seksualna. Współtwórczyni projektu moonka, autorka książek z serii „Twoje ciałopozytywne dojrzewanie”. W mediach społecznościowych prowadzi projekt Pani Miesiączka, dedykowany edukacji menstruacyjnej.

– Dyrektorka Fundacji im. Heinricha Bölla w Warszawie. Niemiecka dziennikarka i publicystka. 

Przedstawicielstwem zielonej Fundacji im. Heinricha Bölla w Polsce kieruje od października 2019 r. Studiowała filologię niemiecką, słowiańską i hiszpańską na Karls-Eberhardt-Universität w Tybindze. Zanim oddała się zawodowo dziennikarstwu, była pracowniczką naukową na wydziale ekonomii i prawa gospodarczego na Hochschule für Wirtschaft und Umwelt w Geislingen/Steige. Po szkole dziennikarskiej w Monachium pracowała jako redaktorka i komentatorka polityczna w Südwest Presse (dział gospodarki i ekonomii) w Ulm, w Märkische Oderzeitung we Frankfurcie nad Odrą i w Neue Berliner Redaktionsgesellschaft (dział polityczny) w Berlinie. Zaangażowanie na rzecz różnorodności - także w mediach -  zaprowadziło ją do organizacji pozarządowej Neue deutsche Medienmacher, która działa na rzecz różnorodności w mediach oraz dba o to, aby teksty i artykuły powstawały z wrażliwością na różnorodność kulturową. Tam była członkinią zarządu oraz kierowała projektami medialnymi. Joanna Maria Stolarek publikuje nadal w różnych mediach, uwzględniając polsko-niemiecki punkt widzenia, komentuje aktualne polityczne wydarzenia obu krajów, starając się wyjaśniać Niemcom Polskę, a Polakom Niemcy. Wolontaryjnie wspiera rozwój kobiet w mediach i polityce jako mentorka.

(ur. 1979 roku w Zwickau)

– po ukończeniu szkoły średniej studiowała nauki polityczne, historię nowoczesną i współczesną oraz socjologię na Uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie, na Uniwersytecie w Tartu (Estonia) oraz na Westphalian Wilhelm University w Münster. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu magistra została rzecznikiem zarządu BÜNDNIS 90/DIE GRÜNEN w Hesji. W 2010 roku wróciła do Saksonii i pracowała jako urzędnik ds. polityki w grupie parlamentarnej BÜNDNIS 90/DIE GRÜNEN. W 2015 roku została posłanką do saksońskiego parlamentu krajowego i piastowała funkcję rzecznika ds. demokracji, prawa i polityki równości oraz polityki transportowej. Była także członkiem Saksońskiej Rady Kobiet.

Fot.: Marlen Mieth

– badaczka, edukatorka, autorka, działaczka. Od dwudziestu lat zajmuje się działalnością na rzecz społeczności romskiej i praw mniejszości. Konsultantka w zakresie Diversity&Inclusion. Doktor antropologii kulturowej. Pracowała jako adiunkt w Instytucie Studiów Międzykulturowych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Laureatka Nagrody Fundacji Batorego im. Olgi Kersten-Matwin, za stałą pomoc integracyjną, edukacyjną, psychologiczną, prawną i aktywizacyjną dla osób uchodźczych pochodzenia romskiego. 

Stypendystka Columbia University, Leadership Academy for Poland. Stypendystka programu stypendialnego Fulbright, Tom Lantos Institute, Komisji Europejskiej oraz Departamentu Stanu USA. Członkini Democracy and Belonging Forum przy Othering &Belonging Institute, UC Berkeley oraz polskiej delegacji w International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA). 

Autorka i redaktorka książek i artykułów naukowych.  Publikowała m.in. na łamach „Gazety Wyborczej” i tygodnika „Newsweek”. Współzałożycielka i prezeska Fundacji w Stronę Dialogu oraz Centrum Społeczności Romskiej w Warszawie.

fot. Marysia Bił

– pracownik Wrocławskiego Domu Literatury, wykładowca w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego, koordynator Międzynarodowego Festiwalu Poezji Silesius, technik telekomunikacji kolejowej. Prowadzi spotkania, tworzy podcasty. Mieszka we Wrocławiu i Krotoszynie.

Fot.: Max Pflegel

– uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów, tworzących swe kompozycje z liczb i matematycznych formuł, a nie z kamienia, brązu, słów, barw czy dźwięków. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego.

Jest autorem kilkuset artykułów naukowych i blisko siedemdziesięciu książek, m.in. „Filozofia przypadku. Kosmiczna fuga z preludium i codą” (CCPress 2012), „Ważniejsze niż Wszechświat” (CCPress 2018), Nieskończenie wiele Wszechświatów. Od Einsteina do nieskończoności (CCPress 2021), Szkice z filozofii głupoty (wraz z Bartoszem Brożkiem i Jerzym Stelmachem, CCPress 2021).

Laureat nagrody J. Templetona, członek Papieskiej Akademii Nauk, Obserwatorium Watykańskiego, European Society for the Study of Science and Theology, The Center for Theology and the Natural Sciences, European Physical Society, International Astronomical Union, International Society for General Relativity and Gravitation, International Society for Science and Religion, Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Astronomicznego i Towarzystwa Teologicznego. Kawaler Orderu Orła Białego i Krzyża Komandorskiego Odrodzenia Polski.

Dyrektor i założyciel Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie.

Fot.: Adam Walanus

– od urodzenia mieszkaniec Sokołowska, a obecnie – pasjonat tej miejscowości. Emerytowany księgowy.